Васка Китановска живее на преиферијата од Скопје. Има 11 деца сопругот и е починат. Секој ден се бори за парче леб. По смртта на сопругот најстариот син позајмил пари за да го погреба татка си кои се уште ги враќа. Во куќата живеат малоленти деца кои немаат основни услови за учење спиење и хигиена. Државата ја укинала социјалната помош од 2700 денари оти најстариот син работел. Но дали за него да си доправи соба дали за браќата сестрите и мајката да се грижи. Јадат леб и маргарин. Васка бара помош оти е неспособна да работи. Има проблем со тироидната жлезда и жолчката и е полна со камења. Но нема можност ниту да се лекува ниту да се оперира. Пие апчиња, а им зема на децата од залакот леб и маргарин токму поради апчињата. Дечињата немаат кревет ниту огрев, ниту услови на училишете да учат интернет и информатика. Васка е многу благодарна на соседите и директорката и наставничките каде што учат децата кои сесрдно им помагаат но тоа не е доволно. Социјалната служба и државата воопшто не се грижи за ова семејство, болната мајка и малолетните деца. Оваа е нејзината приказна.
